آشنایی با مفهوم پارافیموز

پارافیموز چیست و چه کسانی درگیر این عارضه می‌شوند؟ آیا ختنه کردن می‌تواند در ایجاد یا عدم ایجاد این بیماری در مردان تاثیرگذار باشد؟ علائم و نشانه‌های آن چیست و در چه سنی افراد به آن مبتلا خواهند شد؟ عارضه پارافیموز در مردانی که ختنه نشده‌اند بیشتر شایع است؛ زیرا به مرور زمان پوست اضافی قسمت ختنه‌گاه روی نوک آلت ‌تناسلی را می‌پوشاند. آشنایی با مفهوم پارافیموز برای بسیاری از مردان می‌تواند کمک‌کننده و آگاهی‌دهنده باشد. بهترین راه برای شناخت علائم و نشانه‌های این عارضه مراجعه و معاینه توسط پزشک متخصص اورولوژی است. در ادامه اطلاعاتی را در رابطه با پرافیموز در اختیار شما قرار خواهیم داد.

مفهوم پارافیموز

ختنه کردن در مردان امری بسیار مفید بوده و آن‌ها را از بسیاری از بیماری‌ها و مشکلات نیز در امان نگه می‌دارد. مردانی که ختنه نشده‌اند با عارضه‌ای به نام پارافیموز مواجه خواهند شد. این عارضه به این معنا است که پوست ختنه‌گاه به مرور سطح آلت تناسلی را می‌پوشاند و مانع جلو و عقب شدن آن می‌گردد. جریان خون به طرف نوک آلت تناسلی کم یا حتی متوقف می‌شود؛ زیرا این کار سبب متورم شدن پوست ختنه‌گاه در اطراف آلت تناسلی و گیر کردن آن می‌شود. شناخت این علائم و مراجعه به موقع به پزشک می‌تواند تا حدود زیادی از مشکلات و عوارض جدی جلوگیری نماید.

زمانی که ارائه‌دهنده‌گان مراقبت‌های بهداشتی به خوبی نتوانند با پوست ختنه‌گاه تماس برقرار کنند، فرد دچار پارافیموز خواهد شد. گاهی اوقات حتی ممکن است توسط معاینه‌های پزشکی نیز پوست ختنه‌گاه به حالت اولیه خود بازنگردد. پارافیموز و فیموز دو مورد متفاوت هستند که در برخی موارد با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند. فیموز بیشتر در میان کودکان رایج بوده و حالتی را نشان می‌دهد که پوست ختنه‌گاه دیگر قادر به عقب کشیدن از نوک آلت تناسلی نیست. علاوه بر آن فیموز در مقایسه با پارافیموز جدی و خطرناک نخواهد بود. بنابراین علائم و عواقب پارافیموز بسیار بیشتر و حیاتی‌تر از فیموز هستند و اگر آن را تجربه کرده‌اید در اولین فرصت به پزشک مراجعه نمایید.

نشانه های پارافیموز

از نشانه‌های اصلی عارضه پارافیموز قرار نگرفتن پوست روی نوک آلت‌ تناسلی به حالت اولیه است. پوست ختنه‌گاه در این حالت دچار درد، تورم و قرمزی بیش از حد خواهد شد. همچنین رنگ نوک آلت‌ تناسلی نیز آبی یا قرمز تیز می‌شود؛ زیرا جریان خون کند یا متوقف می‌گردد. بیمار در چنین وضعیتی اگر سعی کند پوست را حرکت داده و به عقب بکشد، با درد و سوزش زیادی مواجه خواهد شد. حتی ممکن است در طی چند ساعت، پوست رو به کبودی رفته و تغییر رنگ دهد؛ چرا که در این حالت خون زیادی تجمع کرده و همین موضوع پوست را کبود می‌کند. علائم و نشانه‌های پارافیموز به حدی واضح و با درد و تورم همراه هستند که در معاینه اول توسط پزشک تشخیص داده شده و درمان می‌گردد.

همچنین با شروع نشانه‌های پارافیموز بیماران دچار درد و بی‌تابی بسیار می‌شوند و افراد نمی‌توانند این حجم از درد و سوزش را تحمل نمایند. نشانه‌های پارافیموز ساده و مشخص هستند و تشخیص آن بدون هیچ آزمایش و تستی و تنها با یک معاینه ساده توسط پزشک امکان‌پذیر خواهد بود؛ بنابراین در صورت تشخیص اولیه به پزشک مراجعه کنید تا پس از قطعی شدن ابتلا به این عارضه، روش‌های درمانی توسط متخصص آغاز شوند.

چگونه افراد دچار پارافیموز می شوند؟

زمانی که متخصص بعد از عمل پزشکی یا معاینه مراقبت‌های بهداشتی را رعایت نکند، فرد مورد نظر دچار پارافیموز می‌شود؛ همچنین زمانی که جریانات خون در آلت تناسلی کاهش یابند احتمال ابتلا به این عارضه قوت می‌یابد. علاوه بر این موارد، برخی دیگر از علت‌های به وجود آمدن پارافیموز به شرح زیر هستند:

• عدم انجام ختنه یا انجام ختنه ناقص
• وارد شدن ضربه فیزیکی بسیار شدید به آلت تناسلی
• داشتن عفونت در ناحیه تناسلی به دلایلی همچون پیرسینگ، بهداشت ناکافی و …
• برخورداری از پوست ختنه‌گاه محکم و سفت‌تر از حالت نرمال
• رشد نکردن کافی پوست اطراف آلت تناسلی
• عقب کشیدن بیش از اندازه پوست در ختنه‌گاه

راه های جلوگیری از بیماری پارافیموز

اگر ختنه کردن توسط یک پزشک ماهر و به طور کامل انجام شود، می‌تواند تا حد بسیار زیادی از بروز پارافیموز پیشگیری نماید. بنابراین اگر جزء آن دسته از افرادی هستید که ختنه نشده‌اید، سریعاً به یک کلینیک خوب مراجعه کنید. از جمله دیگر شرایط لازم جهت پیشگیری از ابتلا به پارافیموز می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• تلاش خود را در تمیز و بهداشتی نگه داشتن نوک آلت تناسلی و محیط اطراف آن به کار گیرید.
• از قرار دادن طولانی مدت پوست ختنه‌گاه در پشت نوک آلت ‌تناسلی خودداری کنید.
• پس از ادرار یا مقاربت پوست ختنه‌گاه را روی نوک آلت ‌تناسلی قرار داده و تمیز کنید.
• از قرار گرفتن پوست ختنه‌گاه در موقعیت طبیعی و همچنین از رعایت بهداشت توسط ارائه‌دهنده اطمینان حاصل کنید.

عوارض و مشکلات پارافیموز

اگر فردی دچار عارضه پارافیموز شود و در صدد درمان آن بر نیاید، دچار عوارض و مشکلات جدی خواهد شد. اکسیژن مورد نیاز بافت‌ها نیز کاهش پیدا کرده و جریان خون در آلت تناسلی کم می‌شود. زمانی که افراد از بیماری پارافیموز رنج می‌برند با مشکلات زیر نیز مواجه می‌گردند:

• وارد شدن آسیب جدی به نوک آلت تناسلی
• گرفتار شدن به عفونت شدید
• درگیر شدن به بیماری قانقاریایا یا همان مرگ بافت که منجر به از بین رفتن نوک آلت تناسلی می‌شود.

چگونه می توان پارافیموز را درمان کرد؟

درمان هر بیماری در درجه اول به درصد پیشروی آن بستگی دارد. همان‌ طور که ذکر شد شروع علائم پارافیموز با درد همراه است که سبب می‌گردد تا فرد در همان روزهای اول به پزشک مراجعه کند. چنانچه به موقع برای درمان پارافیموز اقدام نمایید می‌توانید با روش‌های ساده‌تری به بهبودی کامل دست یابید. متخصصان برای کاهش درد و ملتهب نشدن آلت تناسلی در ابتدا داروهای مسکن را تجویز خواهند کرد. همچنین از دیگر راهکارهای درمانی و کاهش تورم استفاده از کمپرس یخ برای قسمت‌های متورم است. گاهی اوقات میزان تورم و التهاب به قدری شدید بوده که پزشک مجبور به خارج کردن آن به کمک یک سوزن نازک و تمیز می‌شود.

علاوه بر آن پزشک با ایجاد چند برش ریز در پوست سبب می‌گردد تا آلت تناسلی آزاد شده و آسان‌تر در جای اصلی خود قرار گیرد. انجام عمل جراحی توسط پزشک معالج در مواقعی انجام می‌شود که بیماری به اوج خود رسیده و چاره‌ای به غیر از آن وجود نداشته باشد. پیش پوست در طی عمل جراحی (ختنه) به صورت کاملاً تکنیکی برداشته خواهد شد.

پس از انجام عمل پزشک باید اطمینان حاصل نماید که پیش پوست به طور کامل برداشته شده است؛ به این دلیل که از مشکلات بعد از عمل جلوگیری به عمل آید. اگر پزشکان متوجه کوچک‌ترین عفونت در بیمار شوند از آنتی بیوتیک‌های قوی استفاده می‌کنند. اگر عفونت چنان زیاد باشد که با آنتی بیوتیک برطرف نگردد، پزشک در ابتدا چرک و عفونت را خالی کرده و سپس داروهای موضعی را مورد استفاده قرار می‌دهد.