بالانیت چیست؟ علائم و تشخیص

التهاب بالانیت یا التهاب کلاهک آلت تناسلی یکی از مشکلاتی است که در آلت تناسلی مردان به وجود می آید. ناهنجاری که در آن پوست آلت تناسلی در ناحیه ختنه گاه دچار تورم شده و فرد در این ناحیه احساس درد می کند، اصطلاحا بالانیت نامیده می شود. آمار نشان می دهد که احتمال بروز این مشکل در مردان چیزی حدود 5 درصد بوده و به طور متوسط می توان گفت از هر 20 نفر یک مرد می تواند به این مشکل دچار گردد. عدم انجام ختنه می تواند احتمال ابتلا به این مشکل را افزایش دهد.

التهاب بالانیت به چه دلیل ایجاد می شود؟

بالانیت به عنوان یک بیماری پوستی شناخته می شود که بر روی آلت تناسلی مردان ایجاد می گردد. وجود عفونت و بیماری های پوستی شدید در بدن می تواند منجر به ایجاد این نوع التهاب در ناحیه ختنه گاه شود.

برخی عوامل می توانند تشدید کننده التهاب بالانیت باشند. در صورتی که بهداشت پوست به خوبی رعایت شده و مراقبت های پوستی به اندازه کافی انجام پذیرد، می توان مانع از بروز این نوع التهاب شد. لازم است بدانید که پاک سازی بیش از حد این ناحیه به اندازه عدم رعایت بهداشت می تواند بروز التهاب را تشدید نماید.

وجود رطوبت در ناحیه سر آلت تناسلی مردان، محیط مناسبی برای رشد باکتری ها ایجاد می کند. عامل به وجود آورنده بیماری التهابی بالانیت نیز نوعی مخمر و یا باکتری است که در ناحیه ختنه گاه رشد بیش از اندازه ای داشته است.

به طور کلی، عوامل مختلفی می توانند منجر به بروز آسیب در ناحیه آلت تناسلی شده و در نهایت درد و تورم را در پی داشته باشند. تمام عوامل آسیب زا و یا محرکی که قابلیت تاثیر بر روی پنیس (ناحیه سر آلت) را دارند قادر هستند که التهاب بالانیت را به وجود آورند. انجام برخی اقدامات، برای جلوگیری از ابتلا به این مشکل می تواند کمک کننده باشد.

پس از هر بار دوش گرفتن، لازم است تمامی صابون استفاده شده را شست و شو داده و آبکشی کنید تا هیچ گونه مواد شیمیایی بر روی آلت باقی نماند. به هیچ عنوان از صابون های معطر استفاده نکنید تا به اثرات جانبی آن ها دچار نشوید. اگر عادت به استفاده از صابون های تخته ای دارید باید بگوییم که از این کار اجتناب کنید. زیرا این نوع صابون ها پوست نواحی مربوط به آلت و ختنه گاه را خشک کرده و در نهایت می توانند منجر به بروز التهاب گردند.

به هیچ عنوان از اسپری و یا لوسیون های معطر در ناحیه تناسلی خود استفاده نکنید. این مساله می تواند در نهایت منجر به بروز بیماری التهابی بالانیت گردد.

دیگرعوامل ایجاد بالانیت

تنها عدم مراقبت های بهداشتی عامل ایجاد بالانیت نیست. مصرف برخی داروها و ملین ها نظیر مسکن ها، آنتی بیوتیک ها و یا داروهای خواب آور نیز می توانند به عنوان عامل ایجاد التهاب بالانیت شناخته شوند.

بروز برخی بیماری های زمینه ای و یا مشکلات عفونی در نواحی مختلف بدن می تواند بر ایجاد بالانیت تاثیر غیرمستقیم داشته باشند. آرتریت واکنشی، بیماری مرض قند و یا دیابت کنترل نشده و یا ایجاد عفونت های مقاربتی نظیر سوزاک، تریکومونا و سیفلیس از جمله این عوامل زمینه ای به حساب می آیند.

علائم وجود التهاب بالانیت در آلت تناسلی چیست؟

مهم ترین و شناخته شده ترین نشانه ای که می تواند از نظر ظاهری بیانگر بروز التهاب بالانیت باشد، ایجاد قرمزی و تورم همراه با درد در ناحیه ختنه گاه است. با این حال، برخی فاکتورهای دیگر نیز وجود دارند که می توان با مشاهده آن ها به بروز التهاب بالانیت پی برد. برای مثال سفت شدن پوست ختنه گاه می تواند یک نشانه مهم ظاهری باشد. وجود ترشحات و یا بروز خارش در ناحیه دستگاه تناسلی می تواند به عنوان نشانه ای دیگر از بالانیت در نظر گرفته شده و باید جدی گرفته شود. احساس درد در ناحیه تناسلی و یا دردناک بودن پوست این ناحیه نیز یکی دیگر از نکاتی است که باید در بحث تشخیص بالانیت به آن اهمیت داده شود.

در صورتی که به هنگام خروج ادرار درد غیر عادی داشته باشید نیز باید حتما آن را جدی بگیرید. زیرا ممکن است در اثر تورم ناشی از بالانیت، سر آلت تناسلی متورم شده و به مجرای ادرار فشار وارد آورد. از این رو، درد در هنگام خروج ادرار غیر قابل اجتناب خواهد بود.

التهاب بالانیت چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص دادن بالانیت باید همواره در معاینات حضوری توسط پزشک انجام گیرد. در واقع، پزشک با مشاهده علائم ظاهری رایج، بر اساس تجربه و علم خود قادر است این بیماری را تشخیص دهد. البته گاهی ممکن است نمونه ادرار از فرد برای تشخیص دقیق تر جمع آوری شده و یا در صورت وجود ترشحات، با استفاده از پنبه از آن ها نمونه گیری گردد.

نمونه گیری از ادرار و یا ترشحات در اصل با این هدف انجام می شود که از لحاظ وجود قارچ و یا باکتری های مضر و بیماری زا اطمینان حاصل گردد. تمامی این موارد می تواند به تشخیص هر چه بهتر التهاب بالانیت کمک نماید.

در قسمت های قبل اشاره کردیم که برخی بیماری های پوستی نیز می تواند عامل ایجاد بالانیت باشند. بنابراین، اگر هر گونه نشانه ای از اختلالات پوستی وجود داشته باشد لازم است پزشک از طریق بی حسی موضعی و بیوپسی، نمونه برداری و آزمایش انجام دهد. در این صورت نتیجه نمونه برداری بافتی کمک می کند تا بالانیت تشخیص داده شود.

التهاب بالانیت چگونه درمان می شود؟

استفاده از شوینده های مناسب

اولین کار در درمان و بهبود التهاب بالانیت این است که از حاد شدن آن پیشگیری نمایید. بنابراین، باید صابون ها، پودرها و لوسیون های معطر را کنار گذاشته و از مواد شوینده غیر محرک استفاده نمایید. شست و شوی آلت تناسلی را با آب گرم انجام دهید تا پاک سازی به اندازه کافی انجام شود.

استفاده از دارو برای درمان بالانیت

داروهایی که معمولا پس از تشخیص بالانیت توسط پزشک تجویز می شوند، داروهای ضد خارش و ضدالتهاب هستند. اگر التهاب بالانیت در اثر شکل گیری عفونت در ناحیه ختنه گاه به وجود آمده باشد، باید از آنتی بیوتیک و ضد قارچ ها استفاده کنید تا تمامی عوامل بیماری زا از بین بروند. پمادهای استروئیدی و کرم های مخصوص موارد دیگری هستند که می توانند وضعیت التهاب بالانیت را بهبود بخشند.

استفاده از روش های بدون نسخه پزشک برای درمان بالانیت

اگر تمایلی به مراجعه به پزشک و مصرف داروهای تجویزی او برای درمان التهاب بالانیت خود ندارید، می توانید از درمان های ساده خانگی استفاده نمایید. البته فراموش نکنید که استفاده از این روش ها تنها برای دو هفته مجاز بوده و در صورت عدم درمان باید حتما به پزشک مراجعه کنید.

به عنوان مثال، سرکه رقیق شده را با محلول Burow ترکیب کرده و بر روی ناحیه التهابی کمپرس نمایید. این محلول انقباضی قادر است با کاهش تورم، میزان تحریک شدن محل را کاهش دهد.

اگر التهاب بالانیت در اثر مخمر به وجود آمده باشد لازم است تا از ضد قارچ ها استفاده کرده و عوامل محرک را ضدعفونی نمایید. کلوتریمازول، تربینافین و نیستاتین از جمله کرم های ضد قارچ مناسب برای این منظور محسوب می شوند.

ممکن است التهاب به وجود آمده در ناحیه تناسلی به عوامل و بیماری های دیگری در بدن بستگی داشته باشد. از این رو، اگر تورم و التهاب ایجاد شده به درمان های خانگی پاسخ مناسبی نداد، باید مراتب را با یک پزشک متخصص در میان بگذارید.

التهاب بالانیت چه عوارضی می تواند داشته باشد؟

اگر چه بالانیت یک مشکل نه چندان دردسر ساز محسوب می شود، با این حال، بهتر است به محض مشاهده اولین نشانه ها برای درمان آن اقدام نمایید. زیرا عوارض این التهاب می تواند حاد باشند. ایجاد جای زخم در دهانه آلت، جمع شدگی پوست در ناحیه ختنه گاه و عدم خون رسانی کافی به آلت شخص از جمله عوارض این بیماری به حساب می آیند.

در صورتی که در ناحیه آلت تناسلی خارش شدید، کهیر، التهاب و بثورات پوستی احساس کردید می توان حدس زد که نشانه های درماتیت آلرژی باشد. ایجاد زخم در اثر التهابات به وجود آمده، از عوارض این نارسایی به حساب می آید که می تواند منجر به باریک شدن دهانه آلت شده و حتی در خروج ادرار نیز مشکلات دائمی به وجود آورد. این ناهنجاری خود می تواند یک دلیل محکم برای بروز بالانیت باشد.

لازم است بدانید که در بسیاری از موارد حتی بعد از درمان التهاب بالانیت امکان جمع شدن پوست در این ناحیه وجود ندارد که به این مشکل فیموز گفته می شود. فیموز در اثر اقدام دیر هنگام برای درمان بالانیت به وجود می آید. در صورت حاد بودن فیموز بهتر است با عمل جراحی قسمت های اضافی برش خورده و برداشته شود.

روش های جلوگیری از بالانیت

دوش روزانه مخصوصا در اثر تعریق یا پس از رابطه جنسی و خشک کردن آلت پس از آن، به خوبی از ابتلا به التهاب بالانیت جلوگیری می کند. عدم استفاده از اسپری و شوینده های معطر نیز در جلوگیری از بروز بالانیت نقش اساسی دارد.