تعریف
پرولاپس قدامی که همچنین به عنوان سیستوسل شناخته می شود، زمانی رخ میدهد که بافت بین مثانه زن و دیواره واژن دچار ضعف میشود و اجازه می دهد مثانه به سمت واژن کشیده میشود. پرولاپس قدامی پرولاپس مثانه نیز نامیده می شود.
کشیدگی عضلاتی که لگن را پشتیبانی می کند ممکن است منجر به پرولاپس قدامی شود. چنین کشیدگی در هنگام زایمان ، یبوست مزمن، سرفه های طولانی مدت یا بلندکردم اجسام سنگین اتفاق می افتد. پرولاپس قدامی همچنین باعث ایجاد مشکلاتی بعد از یائسگی می شود که سطح استروژن در آن زمان کاهش می یابد.
برای یک پرولاپس قدامی خفیف یا متوسط، درمان غیر جراحی اغلب موثر است. در موارد شدیدتر، ممکن است جراحی برای حفظ واژن و سایر اندام های لگنی جهت حفظ موقعیت مناسب آنها ضروری باشد.
علائم
در موارد خفیف پرولاپس قدامی ، ممکن است علائم آن را متوجه نشوید. وقتی علائم و نشانه ها رخ می دهد، ممکن است شامل موارد زیر باشند:
• احساس پر بودن و فشار در لگن و واژن
• افزایش ناراحتی در هنگام سرفه، بلند کردن اجسام یا زور زدن
• احساس عدم تخلیه ی کامل مثانه پس از ادرار کردن
• عفونت های تکرار شونده ی مثانه
• درد یا نشت ادرار در طول رابطه جنسی
• در موارد شدید، بافتی که از طریق واژن شما ظاهر می شود، ممکن است مانند نشستن روی یک تخم مرغ احساس شود.
علائم و نشانه ها اغلب پس از مدت زمان طولانی ایستادن ظاهر می شوند و ممکن است هنگامی که شما دراز بکشید از بین بروند.
چه زمانی به ملاقات پزشک خود برویم
پرولاپس شدید مثانه می تواند ناراحت کننده باشد و میتواند باعث تخریب مثانه شما شود و ممکن است منجر به عفونت مثانه شود. در صورتی که علائم یا نشانه های پرولاپس رخ داد پزشک خود را ملاقات کنید.
علل
کف لگن شما متشکل از ماهیچه ها، رباط ها و بافت های همبندی است که از مثانه و سایر اعضای لگن حمایت می کنند. ارتباط بین عضلات کف لگن و رباط ها می تواند در طول زمان ضعیف شود، که دلیل آن آسیب های زایمان یا فشار مزمن عضلات کف لگن میباشد. هنگامی که این اتفاق می افتد، مثانه شما می تواند پایین تر از حد نرمال بیفتد و به مهبل (واژن) نفوذ کند.
علل احتمالی پرولاپس قدامی عبارتند از:
• بارداری و زایمان طبیعی از طریق واژن
• داشتن اضافه وزن یا چاقی
• بلند کردن بار سنگین
• کشیدگی همزمان با حرکت روده
• سرفه مزمن یا برونشیت

تفاوت پرولاپس و حالت نرمال

عوامل خطر(ریسک فاکتورها)
این عوامل ممکن است خطر ابتلا به پرولاپس قدامی را افزایش دهد:
• زایمان. زایمان از طریق واژن ریسک ابتلا به پرولاپس را افزایش میدهد
• سن بالا. خطر ابتلا به پرولاپس با افزایش سن بیشتر میشود.
• برداشتن رحم. برداشتن رحم میتواند موجب ضعف عضلات کف لگن شود.
• ژنتیک. بعضی از زنان با بافت های همبندی ضعیف متولد می شوند و باعث می شوند که آنها بیشتر در معرض پرولاپس قرار گیرند.
• چاقی. زنان دارای اضافه وزن یا چاقی در معرض خطر ابتلا به پرولاپس قدامی هستند.
پیشگیری
برای کاهش خطر ابتلا به پرولاپس مثانه، این اقدامات خود مراقبتی را انجام دهید:
• به طور منظم تمرینات Kegel را انجام دهید. این تمرینات می تواند ماهیچه های کف لگن را تقویت کند و این به ویژه پس از زایمان مهم است.
• درمان و جلوگیری از یبوست. غذاهای با فیبر بالا میتوانند کمک کنند.
• از بلند کردن اجسام سنگین اجتناب کنید. هنگام بلند کردن، به جای کمر یا پشت، از پاهای خود استفاده کنید.
• کنترل سرفه. درمان سرفه مزمن یا برونشیت را دریافت کنید و سیگار نکشید.
• از افزایش وزن اجتناب کنید.
تشخیص
تشخیص پرولاپس قدامی ممکن است با استفاده از موارد زیر باشد:
• معاینه لگن. شما می توانید در حالی که در حال خوابیده و ایستاده هستید مورد معاینه قرار گیرید. در حین معاینه ، پزشک به دنبال یک باقیمانده بافتی به مهبل (واژن) است که نشان دهنده ی پرولاپس است. برای بررسی قدرت عضلات کف لگن از شما خواسته می شود که آنها را منقبض کنید، مثل اینکه سعی دارید جریان ادرار را متوقف کنید.
• پر کردن پرسشنامه. شما می توانید یک فرم را پر کنید که به پزشک شما کمک می کند میزان پرولاپس شما را اندازه گیری کند و اینکه چقدر بر کیفیت زندگی شما تأثیر می گذارد. اطلاعات جمع آوری شده همچنین به تصحیح تصمیمات درمان کمک می کند.
• آزمایشات مثانه و ادرار. اگر پرولاپس قابل توجهی داشته باشید، ممکن است آزمایش شود که چگونه و چه میزان مثانه پس از ادرار تخلیه میشود.پزشک شما همچنین ممکن است یک آزمایش ادرار را انجام دهد تا علائم عفونت مثانه را جستجو کند.
درمان
درمان بستگی به شدت پرولاپس دارد.
موارد خفیف – کسانی که دارای علائم خفیف یا بدون علائم واضح هستند – به طور معمول نیازی به درمان ندارند. شما می توانید یک رویکرد انتظاری را انتخاب کنید، با ویزیت های منظم و مراجعه به پزشک از نظر تشدید علائم پرولاپس که همراه با این اقدامات خود مراقبتی مانند تمریناتی که باعث تقویت ماهیچه های کف لگن میشود بسیار کمک کننده است.

اگر اقدامات خودمراقبتی موثر نباشد، درمان اولیه پرولاپس ممکن است شامل وسایل حمایت کننده از واژن و یا دریافت استروژن باشد.

انواع وسایل حمایت کننده ی واژن(pessary )

اگر درمان های فوق کمک کننده نباشد و علائم شما تشدید یابد و یا آزار دهنده باشد جراحی اقدام بعدی است.
Reference:
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/cystocele/symptoms-causes/syc-20369452