تعریف:

ادرار معمولا بوی مشخصی دارد بوی نسبتا ملایم و غیر قابل توجه. با این وجود، شرایط خاصی ممکن است باعث ایجاد بوی غیر معمول یا ناخوشایند شود که ممکن است نگرانی شما را در مورد وجود یک مشکل یا اختلال برانگیزد.

علل:

ادرار عمدتا از آب تشکیل شده است. مقدار و غلظت مواد زائد مختلف دفع شده توسط کلیه ها است که باعث بوجود آمدن بوی ادرار می شود.

ادرار که حاوی مقدار زیادی از آب و چندین مواد زائد است از حالت بدون بو تا بوی خیلی کم متغیر است. اگر ادرار به شدت غلیظ  شود ( سطح بالایی از مواد زائد با آب کم) ممکن است دارای بوی آمونیاک شود.

برخی از غذاها و داروها، از جمله مارچوبه یا ویتامین های خاص، می توانند حتی در غلظت های پایین بوی قابل توجهی را در  ادرار ایجاد کنند.

گاهی بوی غیر معمول ادرار نشان دهنده شرایط یا بیماری های پزشکی است مانند:

  1. عفونت مثانه
  2. سیستیت (التهاب مثانه)
  3. کم آبی
  4. کتواسیدوز دیابتی
  5. فیستول گوارشی-مثانه (اتصال غیر طبیعی بین روده و مثانه)
  6. بیماری ادراری شربت افرا (بیماری ژنتیکی نادر است که سبب مشکل در شکسته شدن برخی اسیدهای آمینه می شود)
  7. اختلال متابولیک دیابت نوع 2 (کنترل نشده)
  8. عفونت دستگاه ادراری (UTI)

 

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اکثر تغییرات بوی ادرار موقتی هستند و به این معنا نیست که شما یک بیماری جدی دارید، مخصوصا اگر علائم دیگری نداشته باشید. هنگامی که یک بوی غیر معمول ادرار به علت  یک بیماری زمینه ای ایجاد می شود، علائم دیگر نیز وجود دارد. اگر شما در مورد بوی ادرار خود نگران هستید، با پزشک خود صحبت کنید.

در اغلب موارد علت اصلی ان حساسیت بیش از حد حس بویایی می باشد چرا که ادرار تازه بویی ندارد و در تماس با هوا امونیم آن به امونیک بد بو تبدیل می گردد. اغلب موارد علت بو جابجایی هوای قدیمی سیستم فاضلاب و ورود ادرار به آن می باشد که به علت قدیمی و باکتریال شدن سیستم فاضلاب ایجاد میشود.