در این نوشته می خوانید:
مقدمه
آزمایش ادرار یک روشی است که برای تشخیص و مدیریت طیف گسترده ای از اختلالات، مانند عفونت های دستگاه ادراری، بیماری کلیوی ، دیابت و … استفاده می شود.
یک آزمایش ادرار شامل بررسی ظاهر، غلظت و محتوای ادرار است. نتایج غیر طبیعی ادرار ممکن است مطرح کننده ی بیماریهایی باشد.
به عنوان مثال، در عفونت مجاری ادراری، ادرار می تواند به جای روشن بودن تیره به نظر برسد. افزایش سطح پروتئین در ادرار می تواند نشانه ای از بیماری کلیوی باشد. نتایج غیر معمول ادرار اغلب نیاز به آزمایش بیشتر برای کشف منبع مشکل دارند.
چرا آزمایش ادرار انجام می شود؟
یک آزمایش ادرار یک تست رایج است که به دلایل مختلف انجام می شود:
- برای بررسی سلامت کلی. پزشک شما ممکن است یک آزمایش ادرار را به عنوان بخشی از یک معاینه پزشکی معمول، بررسی بارداری، آماده سازی قبل از عمل جراحی یا بستری در بیمارستان برای نمایش انواع اختلالات مانند دیابت، بیماری کلیوی و بیماری کبدی توصیه کند.
- برای تشخیص یک وضعیت پزشکی. اگر در معرض درد شکمی، درد پشت، تکرر ادرار یا ادرار دردناک، خون در ادرار یا سایر مشکلات ادراری هستید، ممکن است پزشک شما ممکن است آزمایش ادرار انجام دهد. یک بررسی ادرار ممکن است به تشخیص علت این علائم کمک کند.
- برای نظارت بر وضعیت پزشکی. اگر شما دارای یک بیماری پزشکی مانند بیماری کلیوی یا بیماری ادراری تشخیص داده شده هستید، پزشک شما ممکن است به طور منظم برای بررسی وضعیت ادرار و درمان خود آزمایش ادرار دوره ای را توصیه کند.
آزمایش های دیگر، مانند آزمایش بارداری و غربالگری دارویی، ممکن است بر روی یک نمونه ادرار تشخیص داده شوند، اما این آزمایش ها برای موادی که در آزمایش ادرار معمول نیستند، مورد بررسی قرار می گیرند. به عنوان مثال، تست بارداری یک هورمون به نام گنادوتروپین کوریونیک (HCG) را در ادرار بررسی میکند.
آمادگی قبل از انجام آزمایش
اگر ادرار شما فقط برای انجام آزمایش ادرار مورد آزمایش قرار گیرد، می توانید قبل از انجام آزمایش به طور معمول بخورید و بیاشامید. اگر شما همزمان آزمایش های دیگری داشته باشید ، ممکن است قبل از آزمایش به مدت زمان مشخصی ناشتایی نیاز داشته باشید. پزشک شما دستورالعمل های خاصی را به شما ارائه می دهد.
بسیاری از داروها، از جمله داروهای بدون نسخه و مکمل ها، می توانند بر نتایج ادرار تاثیر بگذارند. قبل از انجام آزمایش ادرار، به پزشک خود در مورد هر دارو، ویتامین یا مکمل های دیگری که مصرف می کنید توضیح دهید.
چه انتظاراتی میتوانید داشته باشید؟
بسته به موقعیت شما، ممکن است نمونه ای از ادرار را در خانه یا در آزمایشگاه جمع آوری کنید. پزشک شما یک نمونه برای نمونه ادرار تهیه می کند. ممکن است از شما خواسته شود اولین کاری که صبح انجام میدهید جمع آوری نمونه ادرار باشد ، زیرا در آن زمان ادرار بیشتر غلیظ است و نتایج غیر طبیعی ممکن است واضح تر باشد.
برای به دست آوردن دقیق ترین نتایج، نمونه باید از روش زیر بدست آید:
- مجرای خروج ادرار را پاک کنید. زنان باید محل خروج ادرار خود را باز کنند و از جلو به عقب تمیز کنند. مردان باید نوک آلت تناسلی را پاک کنند.
- شروع به ادرار کردن در توالت.
- ظرف جمع آوری را به جریان ادرار خود منتقل کنید.
- حداقل یک تا 2 اونس (30 تا 59 میلی لیتر) را داخل ظرف جمع آوری کنید.
- پایان دادن به ادرار کردن در توالت
- نمونه را طبق دستور پزشک خود تحویل دهید.
- اگر نمیتوانید ظرف 60 دقیقه از جمع آوری نمونه را به منطقه تعیین شده تحویل دهید، نمونه را در یخچالتان خنک نگه دارید.
در بعضی موارد، پزشک شما ممکن است لوله نازک و قابل انعطاف (سوند ادرار ) را جهت بدست آوردن نمونه استفاده کند.
نمونه ادرار برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود. شما می توانید بلافاصله به فعالیت های معمول خود بازگردید.
نتایج
برای انجام آزمایش ادرار، نمونه ادرار شما به سه روش ارزیابی می شود: ظاهر ادرار ، تست سنجش و آزمون میکروسکوپی.
امتحان ویژوال(ظاهر ادرار )
تکنسین آزمایشگاه ظاهر ادرار را بررسی می کند. ادرار معمولا روشن است. ابری بودن یا یک بوی غیر معمول ممکن است مطرح کننده ی بیماری باشد.
خون در ادرار ممکن است آن را قرمز یا قهوه ای کند. رنگ ادرار می تواند تحت تاثیر آنچه توسط شما میل شده باشد. به عنوان مثال، چغندر ممکن است عصاره قرمز را به ادرار اضافه کند.
تست Dipstick
یک ریز سنج – چوب نازک و پلاستیکی با نوار های مواد شیمیایی روی آن – در ادرار برای تشخیص ناهنجاری ها مورد استفاده قرار می گیرد. اگر مواد خاصی در ادرار وجود داشته باشد یا اگر سطوح آنها بالاتر از حد طبیعی باشد، رنگ ستون ها تغییر می کند.
آزمایش میکروسکوپی
در طی این آزمایش چند قطره ادرار با میکروسکوپ مشاهده می شود. اگر هر یک از موارد زیر در سطوح بالاتر از حد متوسط دیده شود، ممکن است لازم باشد آزمایش های اضافی انجام شود:
- گلبول های سفید (لکوسیت ها) ممکن است علامتی از عفونت باشد.
- گلبول قرمز (اریتروسیت ها) ممکن است نشانه ای از بیماری کلیوی، اختلال خون یا بیماری های دیگر مانند سرطان مثانه باشد.
- باکتری یا مخمر ممکن است یک عفونت را نشان دهد.
- Casts – پروتئین های در ادرار – ممکن است به عنوان نتیجه ای از اختلالات کلیوی ایجاد باشد.
- کریستال هایی که از مواد شیمیایی ادرار را تشکیل میدهد، ممکن است نشانه ای از سنگ کلیه باشند.
یک آزمایش ادرار معمولا یک تشخیص قطعی را مسجل نمیکند. بسته به دلیلی که پزشک این آزمایش را توصیه کرده، نتایج غیرطبیعی ممکن است نیازی به پیگیری داشته باشند.
دکتر شما ممکن است نتایجآزمایش ادرار را همراه با آزمایشهای دیگر برای تعیین و انجام مراحل بعدی ارزیابی کند.
برای جزئیات در مورد نتایج آزمایش ادرار خود، با پزشک خود صحبت کنید.