تعریف:

وجود پروتئین در ادرار که با  عنوان پروتئینوری شناخته میشود به میزان پروتئین بیش از حد در یک نمونه ادرار اطلاق میشود. پروتئین یکی از مواد شناسایی شده در تجزیه و تحلیل محتوای ادرار می باشد.

سطح پایین پروتئین در ادرار طبیعی است حتی به طور موقت سطح بالای پروتئین در ادرار نیز غیر معمول نیست، به خصوص در افراد جوانی که فعالیت ورزشی دارند و یا دچادر بیماریهای شدید جسمی میشوند.

میزان بالای پروتئین در ادرار می تواند نشانه ای از بیماری کلیوی باشد.

 علل:

کلیه مواد زائد را از خون دفع میکند در حالی که نیازهای  بدن را حفظ می کند – از جمله این مواد پروتئین ها هستند. با این حال،در  برخی از بیماری ها و شرایط اجازه می دهد که پروتئین ها از طریق فیلترهای کلیه عبور کنند و باعث وجود پروتئین در ادرار شوند.

شرایطی که می تواند باعث افزایش موقت سطح پروتئین در ادرار شود، اما لزوما نشانه آسیب کلیه نیست، عبارتند از:

  1. کم آبی
  2. استرس احساسی
  3. قرار گرفتن در معرض سرمای شدید
  4. تب
  5. تمرین های ورزشی دشوار

بیماری ها و شرایطی که می توانند باعث افزایش سطح پروتئین در ادرار شوند، که ممکن است نشان دهنده بیماری کلیوی باشد، عبارتند از:

  1. آمیلوئیدوز (ایجاد پروتئین های غیر طبیعی در بدن)
  2. بعضی از داروها، مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
  3. بیماری مزمن کلیوی
  4. دیابت
  5. گلومرول اسکلروز بخش مرکزی (FSGS)
  6. گلومرولونفریت (التهاب در سلول های فیلتر کننده ی کلیه )
  7. بیماری قلبی
  8. نارسایی قلبی
  9. فشار خون بالا (فشار خون بالا)
  10. لنفوم هوچکین (بیماری هوچکین)
  11. نفروپاتی IgA (بیماری Berger) (التهاب کلیه ناشی از ایجاد آنتی بادی ایمونوگلوبولین A)
  12. عفونت کلیه
  13. لوپوس
  14. مالاریا
  15. مالتیپل میلوما
  16. سندرم نفروتیک
  17. پروتئینوری Orthostatic (سطح پروتئین ادرار هنگامی که در موقعیت ایستاده است افزایش می یابد)
  18. پره اکلامپسی
  19. بارداری
  20. آرتریت روماتوئید
  21. سارکوئیدوز (رشد توده های سلول های التهابی در اندام ها)
  22. کم خونی داسی شکل

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم

اگر در آزمایش ادرار شما پروتئین  وجود دارد ، از پزشک خود بپرسید که آیا شما نیاز به آزمایش بیشتری دارید یا خیر. از آنجا که وجود پروتئین در ادرار می تواند موقت باشد، ممکن است پزشک شما در اولین اقدام تکرار نمونه ی ادرار را در دستور کار خود قرار دهد.

همچنین پزشک شما ممکن است آزمایش های دیگری مانند جمع آوری ادرار  24 ساعته را برای تعیین اینکه آیا علت نگران کننده ای  وجود دارد یا خیر، دستور دهد.

اگر دچار دیابت هستید، ممکن است دکتر شما میزان پروتئین ادرار (همچنین به عنوان میکروآلبومینوری شناخته شود) (یک بار یا دو بار در هر سال) را بررسی کند. مقدار جدید پروتئین در حال افزایش ممکن است اولین علامت آسیب کلیه در افراد دیابتی (نفروپاتی دیابتی) باشد.