پریاپیسم(نعوظ دائم)
تعریف :
پریاپیسم به نعوظ دائم و طولانی مدت آلت تناسلی مردانه گفته میشود. نعوظ مداوم ساعت ها بعد از رابطه ی جنسی ادامه میابد و گاهی حتی بدون تحریک جنسی ایجاد می شود.پریاپیسم معمولا دردناک است.
اگر چه پریاپیسم به طور کلی یک وضعیت غیر معمول است اما معمولا در گروه های خاصی، مانند افرادی که کم خونی داسی شکل دارند رخ می دهد. درمان سریع برای پریاپیسم برای جلوگیری از آسیب بافتی مورد نیاز است و در صورتی که درمان صورت نگیرد می تواند اختلالاتی در ایجاد و حفظ نعوظ در آینده برای فرد رخ دهد.
نغوظ دائم در مردان در دهه 30 شایع است.
نشانه ها و علائم:
علائم پریاپیسم بسته به نوع پریاپیسم دارد. دو نوع اصلی پریاپیسم وجود دارد: پریاپیسم ایسکمیک(با جریان خون کم) و غیرایسکمیک(با جریان خون زیاد).
پریاپیسم ایسکمیک:
پریاپیسم ایسکمیک، پریاپیسم جریان کم نیز نامیده می شود، در نتیجه خون نمی تواند از آلت تناسلی خارج شود. این نوع از پریاپیسم شایع تر است.
علائم و نشانه ها عبارتند از:
•نعوظ بیش از چهار ساعت و گاهی ایجاد نعوظ غیر مرتبط یا فعالیت جنسی
•آلت تناسلی سفت و محکم است ، اما نوک آلت تناسلی نرم است.
•درد پیشرونده در آلت تناسلی
پریاپیسم راجعه شکلی از پریاپیسم ایسکمیک است و یک بیماری نادر است. شیوع آن در پسرها که یک اختلال ارثی است در سلول های قرمز خون خود دارند (کم خونی داسی شکل) شایع تر است. سلول های داسی شکل می توانند رگ های خونی در آلت تناسلی را مسدود کنند. در برخی از موارد، بیماری با نعوظ ناخواسته و دردناک با مدت زمان کوتاه شروع می شود و در طول زمان نعوظ های مکرر و طولانی مدت تر ایجاد میشود.
پریاپیسم غیرایسکمیک:
پریاپیسم غیرایسکمیک، همچنین به عنوان پریاپیسم با جریان خون بالا شناخته شده است که جریان خون آلت متناسب تنظیم نشده است. پریاپیسم غیرایسکمیک معمولا بدون درد است. علائم و نشانه ها عبارتند از:
•نعوظ بیش از چهار ساعت و گاهی بدون ارتباط با تحریک جنسی
•آلت تناسلی دارای نعوظ است اما به طور کامل سفت نیست.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
اگر در شما نعوظی به مدت بیش از چهار ساعت ایجاد شده است ، شما نیاز به مراقبت های اورژانسی دارید. پزشک اورژانس تعیین خواهد کرد که آیا شما پریاپیسم ایسکمیک است یا غیرایسکمیک چرا که درمان هرکدام متفاوت است و درمان برای نغوظ دائم ایسکمیک باید در اسرع وقت انجام شود.
اگر شما تجربه نعوظ مکرر، مداوم و دردناک دارید به پزشک خود مراجعه کنید.شما ممکن است نیاز به درمان داشته باشید تا از حملات دیگر جلوگیری کنید.
نعوظ به طور معمول در پاسخ به تحریک جسمی یا روانی رخ می دهد. این تحریک باعث می شود عروق خونی خاصی به همراه عضلات صاف الت تحریک شوند. در نتیجه، آلت تناسلی مرد پر از خون می شود و نعوظ پیدا میکند. پس از انزال وپایان تحریک ،خون از آلت تناسلی خارج میشود و آلت شل میشود.
پریاپیسم زمانی رخ میدهد که بخشی از این سیستم خون، عروق خونی، عضلات صاف و یا اعصاب – جریان طبیعی خون را تغییر دهند. پس از آن، نعوظ همچنان ادامه دارد. در حالی که علت زمینه ای را نمیتوان برای پریاپیسم تعیین کرد اما برخی عوامل را میتوان مهم دانست:
1.اختلالات خونی
بیماری های مربوط به خون ممکن است منجر به پریاپیسم شوند و معمولا پریاپیسم ایسکمیک رخ میدهد و خون قادر نیست از آلت تناسلی مرد خارج شود. این اختلالات عبارتند از:
•کم خونی داسی شکل
•سرطان خون
•دیگر بیماریهای های خونی ، از جمله تالاسمی، میلوم مولتیپل و …
شایع ترین عامل پریاپیسم در کودکان کم خونی داسی شکل است.
2.داروهای مصرفی
پریاپیسم( اغلب از نوع پریاپیسم ایسکمیک )، یک اثر جانبی احتمالی تعدادی از داروهاست از جمله:
•داروهایی که به طور مستقیم به آلت تناسلی برای درمان اختلال نعوظ تزریق میشود مانند: alprostadil، پاپاورین، فنتولامین و…
•داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین (پروزاک)، بوپروپیون (ولبوترین)، و سرترالین
•مسدود کننده های آلفا از جمله پرازوسین، ترازوسین، دوکسازوسین و تامسولوسین
•داروهایی که برای درمان اضطراب یا اختلالات روانی ، مانند هیدروکسی زین، ریسپریدون ، الانزاپین (Zyprexa)، لیتیوم، کلوزاپین، کلرپرومازین و تیوریدازین
•رقیق کننده خون مانند وارفارین (کومادین) و هپارین
•هورمونهایی مانند تستوسترون یا هورمون آزادکننده گنادوتروپین
•داروها مورد استفاده در درمان نقص توجه- بیش فعالی (ADHD)، نظیر اتوموکستین (Strattera)
3.الکل و مواد مخدر
الکل، ماری جوانا، کوکائین و دیگر مواد مخدر می توانند پریاپیسم، به خصوص پریاپیسم ایسکمیک ایجاد کنند.
4.آسیب ها
یکی از علل شایع پریاپیسم غیرایسکمیک تروما یا آسیب به آلت تناسلی، لگن یا پرینه (منطقه بین پایه آلت تناسلی و مقعد) است.
5.عوامل دیگر
علل دیگر از نغوظ دائم عبارتند از:
•نیش عنکبوت، عقرب و یا دیگر عفونت های سمی
•اختلالات متابولیک شامل نقرس و یا آمیلوئیدوز
•اختلالات نوروژنیک، مانند صدمه به نخاع یا سیفلیس
•سرطان های درگیر کننده ی آلت تناسلی
عوارض
پریاپیسم ایسکمیک می تواند عوارض جدی ایجاد کند. خون به دام افتاده در آلت تناسلی مرد از اکسیژن محروم میشود. هنگامی که نعوظ برای مدت زمان طولانی طول بکشد، این خون کم اکسیژن می تواند شروع به آسیب زدن یا تخریب بافتی در آلت تناسلی کند. به عنوان یک نتیجه، پریاپیسم درمان نشده می تواند باعث اختلال در نعوظ شود.
تشخیص؛
اگر در شما نعوظی به مدت بیش از چهار ساعت ایجاد شده است ، شما نیاز به مراقبت های اورژانسی دارید. پزشک اورژانس تعیین خواهد کرد که آیا شما پریاپیسم ایسکمیک است یا غیرایسکمیک چرا که درمان هرکدام متفاوت است و درمان برای نغوظ دائم ایسکمیک باید در اسرع وقت انجام شود.
سوابق پزشکی و معاینه:
برای تعیین نوع پریاپیسم پزشک از شما سوالاتی میپرسد و معایناتی در اسپرم شکم، کشاله ران و کف لگن انجام میدهد. او ممکن است قادر به تعیین نوع از پریاپیسم باشد.
آزمون های تشخیصی:
آزمونهای تشخیصی ممکن است برای تعیین نوع پریاپیسم مورد نیاز باشد. در یک محیط اتاق اورژانس، درمان قبل از دریافت همه نتایج آزمون ها آغاز خواهد شد. آزمونهای تشخیصی عبارتند از:
•آزمایش خون
•سونوگرافی از آلت تناسلی
•آزمایش گازهای خونیs6
درمان:
پریاپیسم ایسکمیک وضعیت اضطراری است که نیاز به درمان فوری دارد. این درمان معمولا با تخلیه خون از آلت تناسلی و استفاده از داروها آغاز می شود.
خون زیاد از آلت تناسلی با استفاده از یک سوزن درشت و سرنگ تخلیه می شود. به عنوان بخشی از این روش، آلت تناسلی مرد نیز ممکن است با یک محلول سالین شستشو شود. این درمان اغلب باعث کاهش درد و خون کم سیاه واکسیژن را از الت تخلیه میکندو ممکن است نعوظ دردناک کاهش یا بهبود کامل یابد. این درمان ممکن است تکرار شود تا نعوظ متوقف شود.
داروهای سمپاتومیمتیک، مانند فنیل افرین، ممکن است به داخل آلت تزریق شود. این دارو رگ های خونی که خون را به داخل آلت حمل میکند منقبض می کند و اجازه می دهد افزایش جریان خون رخ دهد. این درمان ممکن است در صورت نیاز چندین بار تکرارشود . شما می توانید برای عوارض جانبی، مانند سردرد، سرگیجه و فشار خون بالا تحت نظارت باشید، به خصوص اگر شما دارای فشار خون بالا و یا بیماری قلبی هستید.
جراحی و سایر روش ها:
اگر درمان های دیگر موفق نباشد یک جراح ممکن است عمل جراحی تغییر مسیر جریان خون را انجام دهد
اگر کم خونی سلول داسی داشته باشید ممکن است درمان های اضافی جهت بیماری زمینه ای شما انجام شود.
در مان پریاپیسم غیر ایسکمیک:
پریاپیسم غیرایسکمیک اغلب بدون درمان بهبودی میابد. از آنجا که خطر آسیب به آلت تناسلی وجود ندارد، پزشک ممکن است یک رویکرد انتظاری نشان دهد. قرار دادن بسته های یخ و فشار در کف لگن – منطقه بین پایه آلت تناسلی و مقعد – ممکن است به پایان دادن نعوظ کمک کند.