در تئوری، سلولهای سرطانی پروستات می توانند به هر جایی از بدن گسترش پیدا کنند. ، با این حال، اغلب موارد متاستاز سرطان پروستات در گره های لنفاوی و استخوان ها رخ می دهد.
متاستاز سرطان پروستات زمانی اتفاق می افتد که سلول ها از تومور پروستات دور می شوند. سلول های سرطانی می توانند از طریق سیستم لنفاوی یا جریان خون به سایر نقاط بدن مهاجرت کنند.
متاستاز سرطان پروستات معمولا در مکان های زیر رخ می دهد:
- استخوان ها
- گره های لنفاوی
- ریه ها
- کبد
- مغز
مکان های نادر متاستاز سرطان پروستات عبارتند از:
- غدد آدرنال
- سینه ها
- چشم ها
- کلیه ها
- عضلات
- پانکراس
- غدد بزاقی
- طحال
اگر شما سرطان پروستات تشخیص داده شده دارید و از متاستاز سرطان پروستات نگران هستید، با پزشک خود درباره خطر ابتلا به متاستاز سرطان پروستات و گزینه های درمان صحبت کنید.
بهتر است در مورد هر گونه نگرانی در مورد شیمی درمانی و رابطه جنسی با دکتر خود صحبت کنید، که با وضعیت فردی شما آشناست. با این حال، معمولا تا زمانی که تحت شیمی درمانی هستید و احساس می کنید دوست دارید رابطه ی جنسی داشته باشید منعی برای این کار وجود ندارد.
بسیاری از عوامل می توانند تصمیمات مربوط به شیمی درمانی و رابطه جنسی را تحت تاثیر قرار دهند. در اینجا به بررسی چند مورد میپردازیم
چه نوع سرطانی دارید؟ سرطان های مربوط به دستگاه تناسلی ممکن است نیازمند احتیاط ویژه ای باشد. پس از یک مداخله یا درمان که بر دستگاه تناسلی تاثیر می گذارد، ممکن است پزشک شما تا بهبودی کامل شما را از فعالیت جنسی منع کند.
چه نوع شیمی درمانی دریافت می کنید؟ برخی از انواع شیمی درمانی می تواند منجر به تغییر در پوشش واژن شود، که ممکن است آسیب های واژینال را در طول مقاربت واژینال بیشتر کند. باکتری های طبیعی که در پوست یا در دستگاه تناسلی زندگی می کنند ممکن است به جریان خون شما وارد شوند.
اگر شیمی درمانی شما سطوح گلبولهای سفید خونتان را کاهش می دهد، ممکن است از این باکتری ها محافظت نشود. پزشک شما ممکن است توصیه کند که از مقاربت جنسی اجتناب کنید تا تعداد گلبولهای سفید خونتان به سطح ایمنی افزایش یابد.
اگر شیمی درمانی باعث کاهش تعداد پلاکت ها شود، مقاربت می تواند باعث خونریزی شود. اگر تعداد پلاکتها بسیار کم باشد، خونریزی شدید ممکن است رخ دهد.
آیا می توانید باردار شوید؟ بارداری در طول شیمی درمانی به دلیل تاثیر بر رشد کودک به شدت متاثر می شود (این موضوع هم در مورد مردان و هم زنان صادق است). اگر روش های پیشگیری امکان پذیر باشد، پزشک شما احتمالا شما را تشویق می کند که از این روش ها استفاده کنید.
آیا شما احساس انجام رابطه ی جنسی را دارید؟ در طی شیمی درمانی، خستگی یا سایر عوارض جانبی از قبیل اثرات روی سطوح هورمونی، علاقه شما به رابطه جنسی را کاهش می دهد. اگر به مقاربت علاقه ندارید، به یاد داشته باشید که رابطه ای صمیمی تر از رابطه جنسی وجود دارد. به دنبال راه های دیگری برای ابراز احساسات باشید.
مطالعات انجام شده نشان می دهد که %60 مردان در دهه پنجم عمر خود قادر به فعالیت جنسی هستند ولی با رسیدن به دهه هفتم زندگی این توانایی تنها در %33 آنها وجود دارد.%60 مردانی که دچار سکته قبلی شده اند از ناتوانی جنسی رنج می برند و %50 افراد دیابتی نیز این مشکل را دارند. لازم به ذکر است که این مشکل حتی در %5 افراد زیر 40 سال نیز با درجات مختلف وجود دارد. در کشور ما حدودا 3 میلیون زوج از این مشکل رنج می برند و تنها حدود %1 آنها تحت درمان قرار گرفته اند! اولین قدم و چه بسا مشکل ترین مسئله در این بیماران پذیرش وجود مشکل می باشد زیرا پس از آن میتوان به آسانی روشی جهت درمان آن یافت.
بله!
گفته می شود که شایع ترین مشکل درمان نشده در جوامع مختلف ناتوانی جنسی است و تنها %1 افراد مبتلا به این مشکل تحت درمان قرار می گیرند.
شایع ترین علل عدم درمان در این مورد نداشتن اطلاعات کافی در مورد روشهای درمانی مطمئن و بدون خطر آن می باشد.
بیش از %10 افراد جامعه ( حدود 3 میلیون زوج در ایران ) دچار این مشکل هستند. ” شما تنها نیستید .”
استفاده از تامسولوسین برای کاهش بروز و طول مدت احتباس ادراری پس از عمل جراحی ستون فقرات
احتباس ادراری بعد از جراحی های ستون فقرات یک عارضه شایع است و بخش بزرگی از این جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد که نتیجه آن افزایش میزان کاتتریزاسیون (سوندگذاری)، عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) و طولانی شدن مدت بستری در بیمارستان می باشد.
با مصرف تامسولوسین، محققان دریافتند که احتمال بروز و طول مدت احتباس ادراری پس از عمل جراحی کاهش می یابد و بنابراین مرگ و میر ناشی از درمان احتباس ادراری و همچنین مدت اقامت در بیمارستان نیز کاهش می یابد.
حدود نیمی از افرادی که به لوپوس اریتماتوی سیستمیک مبتلا هستند دچار نوعی از التهاب کلیه می شوند به نام به نفریت لوپوسی . این التهاب می تواند منجر به نارسایی کلیه شود، اما این دوره از لوپوس و الگوی اثرات آن بر کلیه ها کاملا متغیر است و به سختی قابل پیش بینی است.
در ابتدا، نفریت لوپوسی ممکن است هیچ علامت یا نشانه ای نداشته باشد. اما اگر التهاب گسترده و مداوم شود، منجر به اختلال در عملکرد کلیه می شود که می تواند با علائم زیر همراه باشد:
- ادرار کف آلود به دلیل افزایش پروتئین در ادرار
- ادرار مایل به قهوه ای به علت وجود خون در ادرار
- افزایش کراتینین در خون
- فشار خون بالا
- تورم (ادم) پا، پایین پاها و گاهی اوقات پلک
اگر شما دچار بیماری لوپوس هستید، پزشک شما به احتمال زیاد ازمایشاتی را برای ارزیابی عملکرد کلیه توصیه می کند. و اگر نفریت لوپوسی مطرح شود برای کمک به تعیین شدت بیماری کلیه و درمان مناسب پزشک شما ممکن است بیوپسی کلیه توصیه کند.
نشانه شایع از لوپوس نوعی راش قرمز، راش پروانه ای شکل بر گونه ها و بینی است که اغلب تحت تاثیر نور آفتاب می باشد.
خیر، وازکتومی خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش نمی دهد.
محققان مطالعات زیادی در مورد این موضوع انجام داده اند. بهترین شواهد موجود نشان می دهد هیچ افزایش خطری در ابتلا به سرطان پروستات پس از وازکتومی وجود ندارد.
اگر شما در مورد سرطان پروستات نگران هستید، با اورولوژیست خود در مورد علائم انجام آزمون های غربالگری صحبت کنید. اگر شما از نژاد آفریقایی-آمریکایی هستید و یا یکی از اعضای نزدیک خانواده شما مبتلا به سرطان پروستات هست ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات در شما افزایش یابد.
وجود تومور در غده پروستات
ترس از این که آلت تناسلی بیش از حد کوچک به نظر برسد و یا برای ارضای شریک جنسی خیلی کوچک است امری متداول است. اما مطالعات نشان داده اند که بسیاری از مردان که فکر می کنند آلت تناسلی شان در واقع بیش از حد کوچک است آلت تناسلی معمولی دارند. به طور مشابه، مطالعات نشان می دهد از بسیاری از مردان یک ایده ای اغراق آمیز از اندازه ی آلت تناسلی در ذهن خود دارند.
در واقع حقیقت این است که:
متوسط سایز آلت تناسلی مرد در زمان غیر نعوظ حدود 3 تا 5 اینچ (در حدود 8 تا 13 سانتی متر) بین 5 و 7 اینچ (13 تا 18 سانتی متر) در هنگام نعوظ می باشد.
آلت تناسلی مرد زمانی کوچک در نظر گرفته میشود که کمتر از 3 اینچ (در حدود 8 سانتی متر) در هنگام نعوظ باشد.
شریک جنسی شما چگونه به سایز آلت تناسلی نگاه می کند؟
این که سایز آلت تناسلی شما چه میزان است در واقع امر مهمی است و اگر در این رابطه نگرانی دارید حتما با شریک جنسی خود در این رابطه صحبت کنید.صحبت کردن در مورد رابطه جنسی با شریک زندگی به بهبود رابطه می انجامد.
تبلیغات برای محصولات و روش های بزرگ کننده آلت تناسلی مردانه همه جا وجود دارد. مجموعه ای از پمپ ها، قرص ها، وزنه ها، تمرینات و جراحی برای افزایش طول و عرض آلت تناسلی وجود دارد.
با این حال، حمایت علمی کمی برای روش غیر جراحی در جهت بزرگ کردن آلت تناسلی مردانه وجود دارد و هیچ سازمان پزشکی معتبری روش های جراحی را جز برای علل زیبایی تایید نکرده اند.
بسیاری از تکنیک ها بی اثر هستند و برخی می توانند به آلت تناسلی آسیب برسانند. بهتر است قبل از استفاده از آنها در موردشان فکر کنید.
برخی از این موارد دارویی اعتیاد آور است
شرکت های بسیاری داروهایی برای بزرگ کردن آلت تناسلی پیشنهاد میکنند که اغلب آنها تاییدیه های لازم را ندارند.
بازاریابان به عکس های قبل و بعد از استفاده داروی تکیه می کنند که اغلب صحیح نمی باشند. مکمل های غذایی نیاز به تایید سازمان غذا و دارو دارند بنابراین تولید کنندگان لازم است برای اثبات ایمنی یا اثربخشی آنها تاییدیه های لازم را اخذ کنند.
محصولات بزرگ کننده ی آلت تناسلی مردانه
بسیاری از این روش ها بی اثر هستند و برخی از آنها باعث آسیب رسیدن به آلت تناسلی میشوند. در اینجا برخی از محصولات و تکنیک هایی که به طور گسترده رایج هستند ارائه می شود:
1. قرص ها و لوسیون ها. این ها معمولا حاوی ویتامین ها، مواد معدنی، گیاهان و یا هورمون هایی هستند که تولید کنندگان ادعا دارند باعث بزرگ شدن آلت تناسلی مردانه می شود. هیچ کدام از این محصولات اثبات نشده اند و برخی ممکن است مضر باشند.
2. دستگاه واکیوم. به ایجاد پمپ خون به داخل آلت باعث درمان اختلال نعوظ می شود.
دستگاه واکیوم می تواند یک آلت تناسلی را بزرگتر کند اما این اثر موقتی است. اما استفاده بیش از حد و طولانی می تواند بافت الاستیک در آلت تناسلی را آسیب بزند که منجر به نعوظ کمتر می شود.
3. کشش. اتصال یک دستگاه به آلت تناسلی و ایجاد کشش ملایم به آن. تعداد کمی از مطالعات افزایش نیم اینچ تا 2 اینچ (در حدود 1 تا 3 سانتی متر) در طول با این دستگاه ها را گزارش کرده اند. اما تحقیقات بیشتری جهت اثربخشی و ایمنی این روش ها مورد نیاز است.
در صورتی که شما دچار التهاب و عفونت پروستات هستید نیازی نیست که از رابطه جنسی اجتناب کنید.
به طور معمول رابطه جنسی التهاب پروستات را بدتر نمی کند. اما به دلیل وجود درد در برخی از مردان لذت بردن از رابطه را دچار اخلال می کند.
پروستاتیت اغلب به دلیل عفونت های باکتریایی ایجاد می شود، اما معمولا توسط بیمارهای منتقله از راه جنسی ایجاد نمی شود اما در موارد نادر ممکن است پروستاتیت توسط عفونت منتقله از راه جنسی ایجاد شود. اگر شما هر گونه نشانه هایی از یک بیماری مقاربتی مانند زخم های روی آلت تناسلی و یا ترشحات غیر طبیعی از آلت تناسلی دارید از رابطه جنسی اجتناب کنید و به پزشک خود مراجعه کنید.
پروستاتیت و سایر موارد مشابه علل مختلفی دارند.
برخی از آنها در صورتی که درمان نشوند می توانند عواقب جدی داشته باشند. اگر شما درد لگن دارید و یا ادرار دردناک و انزال دردناک دارید به دکتر خود مراجعه کنید.
تاکنون هیچ شواهد قطعی مبنی بر اینکه انزال مکرر خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهد وجود ندارد.
برخی مطالعات نشان داده اند که مردان با تعداد بیشتری انزال ممکن است مختصرا خطر ابتلا به سرطان پروستات کمتری داشته باشند. با این حال، این تفاوت چندان زیاد نیست و همچنین مطالعات دیگر از این نتیجه گیری پشتیبانی نکرده اند.
بله. اگرچه امری نادر است اما اگر ضربه و آسیبی به آلت تناسلی در حال نعوظ وارد شود این امر ممکن است باعث شکستگی آلت تناسلی شود.
در زمان نعوظ ،آلت تناسلی مملو از خون می باشد. در صورتی که آلت تناسلی در حال نعوظ به صورت ناگهانی خم شود و یا ضربه ای به آن وارد شود یکی از 2 سیلندری که در آلت تناسلی مسئول نعوظ است (کورپوس کالوزوم) پاره می شود. آسیب و تروما اغلب در حین مقاربت رخ می دهد اما در هر زمانی که فشاری در حالت نعوظ به آن وارد شود می تواند باعث شکستگی آن شود.
شکستگی آلت تناسلی مرد دردناک است. علائم ممکن است شامل یک صدای ترک خوردگی، از دست دادن فوری نعوظ و یا پیشرفت کبودی از آلت تناسلی به علت خروج خون از سیلندرهای کورپوس کالوزوم باشد. گاهی اوقات ممکن است پیشابراه نیز آسیب ببیند که باعث مشاهده خون در ابتدای سر آلت تناسلی خواهد گردید.
شکستگی آلت تناسلی مردانه نیاز به توجه فوری پزشکی دارد. آسیب معمولا با یک معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود و درمان جراحی معمولا توصیه می شود. در صورت عدم درمان شکستگی آلت تناسلی ممکن است تغییر شکل در آلت تناسلی و یا ناتوانی جنسی به صورت دائمی رخ دهد که بیمار توانایی ایجاد و حفظ نعوظ را نداشته باشد.